۳۰ فروردين ۹۲ ، ۰۲:۴۴
حیاط خانه....
اینجا شب یعنی آغاز ریتم حیات
خدایی میشود ، حریم حیاط خانه
شب که می شود عطر محبوبه شب از لبه دیوار سرک میکشدُ
پای نهالهای جوان بید ارام میگیرند
خانه ام مرکز ثقل هستیست ،
آنگاه که نور ماه به اب حوض کوچک پیوند میخوردُ و نورش بر در و دیوار می رقصد
گِله ها باشد برای بعد ....
ببین چه زیبا نسیم به پای پیراهن گلدار میپیچد
گاهی همین تصویر رویایی میشود ناجی احساس های نم زده ام
گِله ها باشد برای بعد...
زندگی تماشایست.....
زیبا می نویسید،
آفرین!