۰۸ ارديبهشت ۹۲ ، ۰۲:۳۹
مظلوم
معتقدم دلهای ریش آن چنان قدرت عظیمی دارند
که ستونهای عرش را میلرزانند
اگرچه ضجه مظلومان لالایی برخی از ساکنان سیاره سیاه زمین گشته
اما عجیب این فریاد ستمدیدگان غلغله به جان اهل آسمان میاندازد.
سخت یا آسان
تلخ یا شیرین
آرام یا کشنده
زندگی این مستضعفان میگذرد و در گوشه ای جان میسپارند و خلاص
اما از آن به بعدش نوبت من و ماست
تنی جنباندیم برای رهایی شان؟
چشمی مالیدیم برای دیدن حقایق؟
قلمی زدیم در حمایتشان؟
آستینها را چه ؟بالازدیم برای میراث داران فقرشان؟
بساط محاسبه ما از بلندای مظلومیت کل تاریخ افزونتر خواهدشد
بعید میدانم به راحتی مارا خلاص کنند از این محاکمه
مارا مثل آنها خلاص نخواهند کرد
خدا به هممون رحم کنه که فقط نظاره گریم