۰۳ خرداد ۹۲ ، ۱۴:۰۷
میلادم....
مردد
بودم برای نوشتن بمناسبت سالروز هبوطم به زمین
هم میخواستم بنویسم ....هم نمیخواستم افکارم را
به
واژه های سطحی ومیرا تزریق کنم
الغرض...
نیافرید مارا مگر برای حقیقت بندگی.....
نیافرید مارا مگر برای اصلاح خطاهای عالم ذر.....
نیافرید مارا مگر از سر لطف و فضلش...نیافرید مارا مگر برای جاودانگی.....
ما جاودانه می شویم دراعمالمان ....خوب و بد افعال ،پای خودِ خودمان
القصه ....
داستان هبوط شاید به خودی خود نه تلخ است و نه شیرین
مهم مسیر بازگشت ماست.....
الهی مسیر بازگشتمان را بر ستونهای ایمان و عقیده و صراط مستقیم بنا
ساز.....
الهی اگر نخل حیاتمان زیر آفتاب فرمان تو نیاید تیشه اجل را چون
نعمتی بر رگ عمرمان بنواز
الهی مارا یارای تحمل عدل تو نیست با فضلت خرسندمان ساز.
سلام به ما سر بزن با نظر و امتیازززززز